Isang araw sa kagubatan, nagkaroon ng pagtatalo ang isang pagong at isang kuneho. Ang kuneho, na kilala sa kanyang bilis, ay nagmamalaki sa kanyang kakayahan at palaging pinagtatawanan ang pagong dahil sa pagiging mabagal nito.
"Hindi mo ako matatalo kahit kailan sa kahit anong
karera," sabi ng kuneho sa pagong. "Napakabagal mo! Ako ang
pinakamabilis sa buong kagubatan."
Ngunit hindi nagpasindak ang pagong. "Bakit hindi tayo
magkarera?" suhestiyon ng pagong. "Makikita natin kung sino talaga
ang mabilis sa atin."
Sinabi nila ang hamon sa iba pang mga hayop sa kagubatan,
at pumayag silang magkarera sa isang patag na lugar mula sa isang puno patungo
sa isang bato sa malayo. Ang lahat ng mga hayop sa kagubatan ay nagtipon upang
manood ng karera.
Nagsimula ang karera at tiyak na nanguna ang kuneho dahil
sa kanyang liksi at bilis. Habang tumatakbo ang kuneho, napansin niyang ang
pagong ay malayo pa rin sa simula. Kayaβt sa sobrang tiwala sa sarili, nagpasya
ang kuneho na huminto saglit at magpahinga. "May oras pa akong
manalo," sabi niya sa sarili.
Samantalang ang pagong ay patuloy na tumakbo nang
dahan-dahan ngunit matatag. Hindi siya huminto o nagpaapekto sa mga pangungutya
ng kuneho. Sa paglipas ng oras, patuloy siyang tumatakbo at hindi nagbago ang
kanyang bilis.
Matapos ang ilang oras, nagising ang kuneho mula sa kanyang
pagkakatulog at napagtanto na hindi na siya makakahabol pa. Nang tumakbo siya
papunta sa katapusan, nakita niyang ang pagong ay malapit nang makarating doon.
Sa wakas, tinapos ng pagong ang karera at siya ang nanalo.
Nang makita ng kuneho ang nangyari, nahabag siya at
natutunan ang isang mahalagang aral. "Hindi sapat ang pagiging mabilis
kung hindi mo ito gagamitin ng tama," sabi ng kuneho sa sarili. "Ang
tiyaga at pagsusumikap ay mas mahalaga kaysa sa bilis lamang."
Kaya mula sa araw na iyon, ang kuneho ay naging mas
mapagpakumbaba at natutunan niyang pahalagahan ang tiyaga at hindi magyabang sa
kanyang bilis.
At ang mga hayop sa kagubatan ay natutunan rin na ang
tiyaga at determinasyon ay mas mahalaga kaysa sa bilis at yabang.
______________________________________________________________________
Ang pabula na ito ay nagbibigay ng aral tungkol sa
kahalagahan ng tiyaga, determinasyon, at hindi pagmamataas. Ang katapangan at
pagsusumikap, kahit sa kabila ng mga kahirapan, ay maaaring magdala ng tagumpay
sa huli.
No comments:
Post a Comment